Het grootste gevaar

Mensen denken vaak dat reizen naar verre onbekende bestemmingen gevaarlijk is, maar uit eigen ervaring kan ik melden dat dat enorm meevalt. In Europa loop je tegenwoordig meer gevaar. Het grootste gevaar waar je mee te maken krijgt zijn eigenlijk de autoriteiten, die beroven je namelijk de hele tijd van je tijd én je geld. Je zou bijna denken dat toerisme slecht is voor een land. Zo ging het maar net goed in Thailand vanwege de bijzondere regeltjes (maar dat kostte me dus wel een retourticket Maleisië), vlogen we al eens naar Hong Kong voor een Indiaas visum, zat Lucía laatst in een kafkaëske situatie, en moesten we op eigen kosten een week langer in Seoul blijven omdat Mongolië de spelregels plotsklaps had veranderd. Het vervelendste is dat het bijna altijd uitsluitend een centenkwestie is. Het visum voor Mongolië bijvoorbeeld was uiteindelijk in 10 minuten klaar omdat het ze alleen om de 80 dollar die het visum kost te doen is. En dat had ik dus ook best bij aankomst op de luchthaven willen kunnen betalen. Vanuit Mongolië moeten we een stukje door Rusland om naar Kazakhstan te kunnen. Van de Kazachstaanse ambassade kreeg ik voor 60 dollar na 1 dag mijn visum (60 dagen, opgesplitst in 2 x maximaal 30 dagen, dus we moeten tussendoor zelfs even het land uit WTF!?!?). Lucía daarentegen moest het visum via een agent in Kazakhstan regelen, a raison van 240 dollar plus de kosten voor het visum zelf, en dan duurt het ook nog eens 3 weken. Voor Rusland heeft zij dan weer geen visum nodig, maar ikke dus wel en die kost 100 dollar én je moet er 10 dagen op wachten omdat Russen ook 10 dagen op een visum voor Nederland moeten wachten, dus da’s logisch. En dan mogen we eerlijk gezegd nog van geluk spreken, want Duitsers, waar ik eerst nog jaloers op was omdat die nog steeds visumvrij naar Mongolië kunnen, mogen hier helegaar geen Russisch visum aanvragen. Dat doen ze maar lekker thuis :-). Dan waren wij dus mooi de sjaak geweest en was het schip mijn auto hier misschien wel gestrand.