Poreuze cirkel

Superrelaxed wachten we op ons vliegtuig

Nadat we als eersten ter wereld het nieuwe jaar hadden ingeluid met de lokale handtasjes op Taveuni en een documentaire over het Rainbow Reef hadden geschoten, keerden we afgelopen week weer terug op het grootste eiland van Fiji. We moesten onze excursies naar Vanuatu en de Solomons Eilanden namelijk voorbereiden. Lucía heeft voor beide landen een visum nodig dus gingen we eerst naar de ‘ambassades’ in Suva. Zoals er voor alles een eerste keer is was het voor beide high commisioners de eerste keer dat zich een Colombiaanse meldde voor een visum. Komt sowieso weinig voor dat ze een visum moeten verstrekken want bijna niemand heeft er één nodig om vakantie te komen vieren in deze paradijsjes.

Nadat we de Solomons Eilanden alle documenten hadden verstrekt hoefden we alleen nog maar even de visumkosten te betalen. Dat kon echter alleen in contanten. Dus Lucía trok alvast de portemonnee, maar dat was natuurlijk te simpel gedacht. Het moest namelijk worden betaald aan het loket van het ministerie van financiën. In Honiara, de hoofdstad, wel te verstaan. Ik vroeg hoe Lucía geacht werd dat te doen aangezien ze zonder visum er niet heen kon reizen. Tsja dat wist hij natuurlijk ook niet. Dus zat Lucía mooi in een poreuze cirkel, zonder visum kon ze niet naar Honiara, maar om dat visum te kopen moest ze daar wel eerst naartoe.

Even later op het kantoor van Vanuatu kregen we ongeveer hetzelfde te horen, maar die commisioner kon het geld wél van ons aannemen en dan stuurde hij in Port Vila wel iemand naar het loket om te betalen. Hij gaf een brief mee waarin staat bevestigd dat Lucía bij aankomst een visum krijgt en daarmee kunnen we op reis. Dezelfde oplossing hebben we toen voorgesteld aan de Solomons Eilanden, maar hij mocht geen geld aannemen. Uiteindelijk besloten ze in Honiara dat we dan maar moesten komen en bij aankomst op het vliegveld betalen, de commisioner zou zorgen voor een brief waarin dat bevestigd staat zodat airlines ons laten boarden.

Dat was vorige week, inmiddels zitten we op het vliegveld op ons vliegtuig en zijn mail met de brief te wachten.

Geef een reactie