Het viel weer eens tegen

Read / lees in : English

Toen ik in de Lonely Planet deze tekst (TL;DR alleen als je gek onverschrokken bent reis je op eigen houtje door het oosten van Mongolië) las dacht ik, ‘Leuk een uitdaging’, maar ook, ‘Dit stukje laat ik Lucía maar beter niet lezen’. Achteraf nogal overdreven, we zijn niet één keer een checkpoint tegen gekomen bijvoorbeeld. Daarom besloten we, na ons twee keer braaf te hebben geregistreerd, om dat verder maar achterwege te laten. Bovendien hadden de politie en het leger sowieso geen idee wat ze moesten doen dat was, waardoor we beide keren uren kwijt waren om het ze uit te leggen. We zijn daarnaast jammer genoeg ook nergens met de auto vast komen te zitten, en omdat Google maps veel van de karresporen kent én er overal duidelijke bewegwijzering staat zijn we slechts één keer een beetje verdwaald. Kortom de trip voldeed TOTAAL niet aan mijn verwachtingen. In plaats daarvan zaten we de hele tijd een beetje tegen wilde beesten aan te kijken. Zoals de ontelbare schattige vogeltjes, lieve wolfjes en vossen, maar ook bloeddorstige marmotten en hamsters en kuddes gevaarlijke gazellen. En overal waar je ook maar keek, de homo mongoliense alcoholica met zijn onvoorspelbare karakter. Verder naar het zuid-oosten merkten we dat het weer op de steppes nogal grillig kan zijn. Zo reden we de ene dag heerlijk in het zonnetje met 24 graden en werden we de volgende dag wakker in een witte wereld en vroor het dat het kraakte. Op het laatst werden we natuurlijk ook nog door nomaden uitgenodigd in hun ger voor een kopje melkthee en uiteraard vodka. En wat denk je? Hielden die mongolen de wolventestikels ook nog eens een keer mooi voor zichzelf!