Nu nog warm water

Ik moet er nog even aan wennen dat alles hier wat langzamer gaat dan wij gewone westerlingen gewend zijn maar het is afgelopen week dan uiteindelijk toch gelukt om de IT infrastructuur van Proniño op orde te krijgen en op beide locaties internet aan te bieden. De jongens waren zo ongeduldig dat ze met man en macht meehielpen om met halsbrekende toeren de antennes op de daken te installeren en de kabels te trekken. En dus sta ik sinds deze week voor de klas. Daar steek ik al net zulke slappe verhalen af als hier op mijn blog maar wonder boven wonder vinden ze het nog geweldig ook. Inmiddels kunnen er al een aantal, ondanks mijn bemoeienis, mailen en informatie  opzoeken via Google. Alleen lezen en schrijven gaat een aantal nog niet zo makkelijk af, maar ook die kennis spijker ik en pasant bij. Daarnaast is mijn vriendin ingevlogen om les te geven in Colombiaanse interrogatie interviewtechnieken voor de te verschijnen ‘schoolkrant’, dus het mag duidelijk zijn dat het met de jongens helemaal goed gaat komen.