Het luie leventje zit er bijna op
In tegenstelling tot Costa Rica waar het Pura Vida was wat de klok sloeg, hoorde je in Nicaragua alleen maar ’tranquilo, tranquilo’ waardoor ik lekker tot rust kon komen. Maar inmiddels ben ik in Honduras aangekomen, en daar waar ik in Nicaragua praktisch geen politie heb gezien, stonden ze hier vanaf de grens tot en met de hoofdstad Tegucigalpa elke vijf kilometer met een controlepost. Blijkbaar is het hard nodig ook want zelfs in de gordijnen van mijn hotelkamer zitten nog kogelgaten. Maar op zich valt Tegucigalpa nog wel mee hoor, echt gevaarlijk is het, volgens de mensen op straat, pas in San Pedro Sula, waar ik een dikke maand vrijwilligerswerk ga doen bij de stichting Homeless Child van mijn vriend Bas Wiersma. En ik wil jullie bij dezen met klem verzoeken dat project financieel te steunen. Ik ben namelijk gevraagd oude laptops voor ze op te lappen, maar als jullie nou eens flink in de buidel tasten kunnen de kiddo’s op nieuwe macbooks werken en kan ik weer verder reizen en verhaaltjes voor jullie tikken. Deal? Stort dan gul op rekeningnummer 212 487 167 t.n.v. Homeless Child.
