Goeie russen

Read / lees in : English

Op de terugweg van de Tsaatan naar Ulaanbaatar ging op het laatste stuk de pomp van de airco in de auto kapot. Dat blijkt toch wel een zwak punt want het was al de derde die er de brui aan gaf. Éénmaal in de garage greep ik tegen beter weten in de gelegenheid aan om de rest van de auto meteen grondig te laten nakijken. Ik leef namelijk bij de regel dat je iets alleen moet repareren als het (echt) kapot is. Maar ja, als je een monteur naar een auto laat kijken vindt ie altijd wel iets. Naast de airco pomp was dat in dit geval een oliekering tussen de motor en de versnellingsbak. Om die te vervangen moest de hele versnellingsbak er uitgehaald worden, veel werk maar in Mongolië kost dat gelukkig niet al te duur. Maar ja dan heb je ook niks, want drie keer raden wat er een paar honderd kilometer later kapot ging. Juist de versnellingsbak, en die was óók al een keer vervangen. Desondanks hield de wagen het nog vol tot Irkutsk, het Parijs van Siberië (incl. Eiffeltorentje), dus we waren hoe dan ook weer een landje opgeschoten. Lucía kende de Russen alleen van Amerikaanse speelfilms, dus die was bang dat we alleen maar criminelen met een zwaar accent zouden tegenkomen die ons zouden oplichten en vermoorden. Maar niks is minder waar, allemaal aardige lui hier, en bij de Kia dealer hadden ze zelfs binnen twee dagen een andere (gebruikte) versnellingsbak geritseld en ingebouwd. Voor weinig, dus die zal wel van een vrachtwagen gevallen zijn. Enniewee zo zie je maar weer dat vooroordelen slecht zijn en er dus ook best wel goeie Russen zijn.