Tot ik een ons weeg

Ik wacht nog steeds op het groene licht van de autoriteiten in Myanmar, en op mijn visum voor India, maar dat is gelukkig best uit te houden in Thailand. Ik ben hier natuurlijk al vaker geweest, maar er zijn nog steeds plekken die ik nog niet ken, zoals bijv. de oude hoofdstad Ayutthaya en mijn familie in Lopburi. Ook ben ik snel naar Hua Hin gegaan om het hotel waar mijn allerbeste vriend Michiel en zijn dan kersverse bruid in september hun wittebroodsweken gaan doorbrengen te checken. Anders krijg ik straks van hem te horen dat hij ergens is geweest waar ik niet ben geweest, en dat moeten we natuurlijk niet willen met zijn allen. Prachtig hotel overigens, prachtig zwembad erbij etc., kan niet op. Gisteren ben ik weer uit Hua Hin vertrokken en via Kanchanaburi, waar de brug over de rivier de Kwai is, teruggereden naar Bangkok. Behalve alle spookrijders hier ging dat zonder noemenswaardige problemen aangezien ik google maps op mijn telefoon als routeplanner gebruik. Totdat ik tijdens het spitsuur Bangkok binnen kwam rijden en precies op dat moment mijn telefoon uitviel vanwege een lege batterij. Als je weleens in Bangkok bent geweest dan snap je het probleem. Gelukkig was ik er al eens eerder geweest, maar desalniettemin stond ik er zelf nogal van te kijken dat ik mijn hotel binnen 30 minuten had gevonden. Het staat dan ook midden in de hoerenbuurt, dat verklaart veel natuurlijk.