Daar gaan we weer
Voor de vijfde keer hebben we samen India verlaten (totaal voor mij is dit de zesde keer en voor de auto de vierde keer), en hopelijk voor de laatste keer. Na de auto op de boot te hebben gezet hadden we er nog even een weekje New Delhi aan vastgeplakt, omdat Lucía een nieuw paspoort nodig had. Zo’n ding raakt namelijk tering snel vol als je reist zoals wij dat de laatste tijd doen. Helemaal achter ons gelaten hebben we India echter nog niet want vlak voor vertrek liepen we allebei, op de valreep, nog een Delhi-Belly(tm) op. Daar kon je vanuit gaan natuurlijk dus ik had hem een dag voor vertrek ingeroosterd. Lucía maakt altijd liever de vliegreis was spannender, dus die begon er vandaag lekker aan. Zo trokken we vandaag een bruin spoor van India tot Cambodja. Weer terug in Cambodja dus, en over een week de auto ook weer, net als ruim een jaar geleden. Ik ben het reizen nog steeds helemaal zat, en Lucía ook, dus de toezegging dat ik weer terugkom is nog steeds van kracht. De geplande route is wel iets gewijzigd, de bedoeling is nu Laos, China, Mongolië, Kazachstan en zo verder. Trouwens vind ik het achteraf ook wel top eigenlijk dat we overal nog een keertje langskomen. De foto’s heb ik weliswaar al wel, maar juist daardoor heb ik nu dus mooi tijd om met mijn nieuwe speledingetje filmpjes te maken. Zoals deze van de India Gate.
