Is toch jammer

Het zit er alweer op met mijn ouders. Aan de ene kant natuurlijk erg jammer, maar aan de andere kant hou ik hun tempo natuurlijk niet veel langer meer vol. Deze week alleen al weer de volgende bestemmingen aangedaan: Belize stad, het eiland Ambergris Caye en Hopkins allemaal in Belize. Toen weer naar Flores in Guatemala en uiteindelijk naar Antigua Guatemala. Zojuist zijn ze in het vliegtuig gestapt dat hen terug brengt naar Nederland, uiteindelijk voor iedereen toch het beste. Mijn moeder is toch een beetje zwakjes en ziekjes geworden van de overigens kleine porties eten, en mijn vader wil uiteraard gewoon thuis zijn voor het EK. Voor professioneel aan het strand liggen zijn ze toch niet helemaal in de wieg gelegd, alhoewel ze een dappere poging hebben gedaan. Ik ben nog met ze meegevlogen tot Panama stad, zodat ze niet pardoes in het verkeerde vliegtuig zouden stappen. En waar ik nu zit te wachten op mijn vlucht naar Cartagena, zodat Lucía me kan troosten bier uit de ijskast kan halen terwijl ik het EK volg in mijn nieuwe originele Oranje wedstrijdshirt.