En de winnaar is….

Read / lees in : English

Kort voordat we uit Kirgizië zouden vertrekken hoorden we, gelukkig net op tijd, dat er vlak bij de grensovergang een ‘horse and yak games festival’ zou worden gehouden. Waarbij we zouden kunnen kennismaken met traditionele oud Kirgizische sporten zoals het welbekende Ulak Tartysh. Voor het geval je het niet kent, dat is net zoiets als rugby maar dan met alle spelers op een paard en in plaats van een bal gebruiken ze een dode geit. Compleet iets anders dus. Het spreekt vanzelf dat we dus besloten om een dagje langer te blijven en het festival te bezoeken. Bijkomend voordeel was dat het festivalterrein hoog in de bergen is gelegen vlakbij, het basiskamp van, Piek Lenin zodat ik die berg toch nog te zien zou krijgen én waardoor we meteen eventjes konden acclimatiseren alvorens de Pamir Highway, met zijn bergpassen tot wel 4655 meter, op te gaan.

De dag werd muzikaal afgetrapt met een optreden van een bandje in klederdracht met traditionele instrumenten, maar meteen daarna ging het los. Het leuke was dat het allemaal lekker interactief was, dat wil zeggen dat iedereen uit het publiek mee mocht doen met alle onderdelen. Meedoen was niet alleen gratis er waren ook nog mooie prijzen, zoals strijkijzers en waterkokers, te winnen. Dus de in grote getale aanwezige Nederlanders waren er als de kippen bij. Vooral omdat sommige sporten weinig geheimen voor ons kennen zoals bijvoorbeeld de onderdelen achter de vrouwtjes aan zitten en touwtrekken. Helaas voor de Kirgiziërs waren de aanwezige Nederlanders boomlange sterke jonge kerels dus ze drinken daar voorlopig nog in hun uppie kouwe thee in gekreukte kloffies. Ikzelf heb ook nog een bronzen plak en een traditionele hoed in de wacht gesleept met het enige onderdeel waar ik verstand van heb: iemand pootje haken.