De gevaarlijkste wegen van de wereld

Read / lees in : English

Een poosje geleden zag ik op de televisie het programma ‘de gevaarlijkste wegen van de wereld‘. In de bewuste aflevering rijdt Lange Frans Sigrid ten Napel een gevaarlijke weg in Marokko af, op onze kosten. Het zag er allemaal behoorlijk spectaculair uit, dus ik downloadde de afgelegde route even (zie hier, of download de KML file) en ging op pad. Ik hou immers wel van uitdagende ritjes. En alhoewel mijn lange frans het tijdens de tocht zonder Sigrid Lucía moest doen, had ik er toch ontzettend veel zin in. Groot was mijn teleurstelling dan ook toen ik er achter kwam dat er niks gevaarlijks aan de route is. Het is gewoon een weg met rimpelloos asfalt waar toeristen in vijf sterren bussen over worden aan- en afgevoerd en waar 60 plussers fluitend met hun campers over rondtoeren. De ‘spectaculaire’ beelden (waarbij Bange Trans bijv. de auto uit het zand probeert te duwen, hetgeen sowieso kansloos zou zijn) hebben ze gewoon een meter of tien naast de prima deluxe rijbaan geschoten. Zoom zelf maar in op de satelliet versie van de kaart.

Fake news

Wat een #fakenews zeg! Daarnaast duurde de tocht volgens de uitzending maar liefst vijf hele dagen. Geloof mij nou maar, dat kan zonder al te veel stress in twee dagen. Hooguit drie als je onderweg nog wat foto’s wilt maken, de Atlas filmstudio’s wilt bezoeken en meer van dat soort toeristische dingen. Ik snap nu trouwens wel waarom ze de hele tijd zo in de auto zaten te ginnegappen. Waarvan twitter dacht dat het was omdat ze ‘het’ gedaan zouden hebben. In werkelijkheid denk ik dat ze moeite hadden om te verbergen dat ze de kijker enorm voor het lapje aan het houden waren in deze episode van ‘de gevaarlijkste wegen van de wereld’.

Het wilde oosten

Het was trouwens helemaal niet nodig geweest om de kluit te belazeren. Omdat de route zo slaapverwekkend was heb ik er namelijk nog een hele lus richting het oosten bij aangeplakt. Zodoende kwam ik onder andere door de Dadès Canyon waarbij het stuk tussen Boumalne Dadès en Agoudal eruit sprong qua avontuur. Dat stuk zou je, zo je wilt, een gevaarlijke weg kunnen noemen. Tweerichtingsverkeer over een nauwelijks één auto brede onverharde weg hoog door de bergen. Ik reed daarna nog verder door naar het oosten waar ik Merzouga aandeed (dat gaat trouwens gewoon allemaal over asfalt). Daar zijn enorme zandduinen, en verschillende bedrijfjes organiseren tochtjes waarbij je met buggy’s of quads door die enorme hopen zand ragt. Wow, dat is wel één van de gaafste en spectaculairste dingen die ik sinds lange tijd gedaan heb. Gelukkig hoeven we om dat te kunnen zien geen dure bange BN’ers van onze belastingcenten op reis te sturen. Daar staan genoeg gratis filmpjes van op Youtube.

PS:  Ik heb ook nog even de uitzending over de Pamir Highway gekeken, die weg ken ik immers ook. Die aflevering is gelukkig wel een reële weergave van de route, met zonder in scene gezette ‘gevaarlijke’ situaties.