Selamat Jalan

Na bijna twee maanden moet ik morgen afscheid nemen van Indonesië. En alhoewel ik landen met mooiere landschappen heb gezien, is het hier zeker prachtig met de jungle van Borneo en Sulawesi, de prachtige duikstekken bij Borneo en Komodo, de tempels en de vele vulkanen in dit immens grote land (aan Sumatra ben ik zelfs niet eens toegekomen). Maar de grootste attractie van dit land zijn de lage prijzen is zijn bevolking. Wat een aardige en lieve mensen, ik schreef er al eerder over. En alhoewel ze eergisteren de onafhankelijkheid van Nederland vierden (hoe hebben we in hemelsnaam zo’n groot land eeuwenlang kunnen koloniseren) zijn ze maar wat blij en trots op hun band met Nederland. Niet zo gek natuurlijk als je bedenkt hoe we hun cultuur hebben verrijkt met woorden als ‘knalpot’, ‘kanker’ en ’testikel’. En ook culinair zijn ze er niet slechter van geworden natuurlijk met oud hollandsche gerechten als saté, nasi en kroepoek. Maar morgen pak ik dus de koffer weer in en vertrek naar de Verenigde Staten voor het Burning Man festival, een week lang feesten en genieten van (pyrotechnische) kunst midden in een stoffige woestijn. Lucía komt ook, ik hoop dat zij ook zo van kunst houdt als ik.