Tropenjaren

Volgens wikipedia tellen tropenjaren dubbel, maar da’s niet waar. Ze tellen driedubbel. Ga maar na, 31 december vierde ik oud en nieuw in het tropische Cartagena. Daarna het Chinese nieuwjaar in Vietnam, en deze week het Khmer nieuwjaar in Cambodia. Hartstikke mooi, schiet lekker op zo, nog een paar jaar hier en ik mag met pensioen. Ik hoop alleen wel dat het nu aangebroken nieuwe jaar wat meer voorspoed met zich mee brengt. Want het afgelopen jaar is mijn motorproject een vroege dood gestorven omdat Ashley al na 2 dagen een ongeluk had en haar reis moest afbreken vanwege een ernstig geblesseerde knie. Mijn auto die 31 maart had moeten aankomen was verdwaald, maar die is gelukkig weer terecht en komt morgen aan. Het kan alleen nog wel een week of 3 duren voor ik de papieren op orde heb om er ook mee mag rondrijden hier. Geen ramp, er is hier genoeg te zien en te beleven zoals bijvoorbeeld de set van de film Tomb Raider. Wat wel wat minder is, is het feit dat je de hele tijd geconfronteerd wordt met het verschrikkelijke verleden dat Cambodia kende in de tijd van de Khmer Rouge. O.a. door bezoekjes aan de beruchte killing fields, maar ook doordat je regelmatig mensen ziet die ledematen moeten missen omdat ze op één van de overgebleven landmijnen zijn gestapt. Daar liggen er nog zo’n 6 miljoen van in dit land en die maken nog dagelijks slachtoffers. De mensen zijn hier allemaal zo vriendelijk, maar in die tijd waren ze blijkbaar toch in staat om 40% van de eigen bevolking af te slachten. Een heel raar contrast. Maar wat zeur ik nou, het is nu weer Pasen. En dat feest hebben we toch maar mooi te danken aan de wreedheden van de mens.