Wandelende nieren

Read / lees in : English

Zoals jullie weten was ik met Lidia naar Bolivië gevlucht omdat in Chili alle toeristische attracties in de herhaling waren. Hier van hetzelfde laken een pak hoor, neem bijvoorbeeld dit standbeeld uit Cochabamba, hadden ze in Rio de Janeiro ook al.  Wat echter wel een unieke en niet te missen attractie is, is het voortreffelijke wegennet hiero. Met enige regelmaat rij je over een stuk weg waarvan je denkt: ‘Als mijn wagen nu niet uit elkaar trilt…’. De rest is slechter. Eigenlijk zijn de beste wegen nog die over de zoutvlakte van Uyuni, alhoewel het ook daar oppassen geblazen is. Je ziet ook regelmatig zo’n bord dat er vallende stenen kunnen zijn, normaal rij ik daar altijd schouderophalend langs. Maar toen we op één dag drie keer moesten wachten tot ze de weg met bulldozers en graafmachines weer vrij hadden gemaakt omdat de bergwand op de weg lag, had ik plotsklaps wat meer respect voor die bordjes. Daardoor hadden we wel het geluk dat we na het laatste oponthoud konden deelnemen aan een uniek spektakel, in het pikkedonker over een onverharde bergweg met vrachtverkeer racen. Want iedereen weet, vangrails zijn voor mietjes.

Niet vergeten: Er kan nog steeds gestemd worden op het beste reisblog van Nederland. En ik heb nog een paar stemmen nodig, dus als je nog niet gestemd hebt kun je jezelf nu toch nog even nuttig maken!! Klik hier!