Wat de boer niet kent….(2)

Één van de hoogtepunten van Japan is volgens velen de Japanse keuken. Ik had me er dan ook op voorbereid hier een kilootje of tien aan te komen, immers, verandering van spijs doet eten. Maar ik heb inmiddels behoorlijk lange tanden gekregen kan ik je vertellen. Hoewel ik, zoals jullie weten, redelijk avontuurlijk ben aangelegd als het op eten aankomt. Maar wat ze hier eten durven te noemen daar lusten de honden geen brood van. Terwijl je op het eerste gezicht zou zeggen dat het precies is wat mijn maagje begeert. Het meeste word namelijk gefrituurd hier: vis, vlees, gevogelte en jawel ook groenten (zeewier noemen ze hier overigens ook groente maar dat geheel terzijde). Tempura noemen ze dat. Maar ze gaan hier wel van het ene uiterste naar het andere, als het niet gefrituurd word dan maar meteen rauw. Rauwe vis (sashimi) bijvoorbeeld en gisteravond zetten ze me zelfs rauw paardenvlees voor. Als klap op de vuurpijl kwam ik vandaag in de winkel deze worst tegen, nou geef mijn portie maar aan fikkie. Daarnaast dan elke dag witte kleffe rijst of noodles, en probeer dat laatste maar eens fatsoenlijk naar binnen te schuiven met stokjes. Wegspoelen doen ze met saké, je maag keert er van om. Nee, culinair gezien kan ik Japan niet echt aanbevelen. Je schijnt er wel erg oud mee te kunnen worden, alhoewel mij al dat plastic niet echt gezond lijkt.

UPDATE: het hamburger probleem is in elk geval getackled, bij Freshburger