Duizend bommen en granaten
En dat dan keer duizend, dat was ongeveer de kracht van de atoombommen die op Hiroshima en Nagasaki zijn gevallen. Het is heel raar om je te realiseren dat als je in deze steden rondloopt alles om je heen maximaal 78 jaar oud is, alles werd in augustus ’45 namelijk in één klap weggevaagd. De Amerikanen hadden de steden die ze als doelwit hadden aangemerkt voor de eerste atoombommen uitgesloten van alle andere bombardementen, zodat ze naderhand goed konden vaststellen welke schade een atoombom zou aanrichten. En ondanks dat de Japanners natuurlijk fout waren in de oorlog stond het huilen me toch nader dan het lachen toen ik in Hiroshima door het vredespark liep, met o.a. monumenten voor de gestorven kinderen (met name in de jaren erna zijn er nog velen omgekomen door bijv. leukemie). Tegelijkertijd zorgden Japanse kindertjes ook weer voor een big smile op mijn giechel. Er waren namelijk honderden kinderen uit Osaka op schoolreisje, en die hadden allemaal de opdracht gekregen om buitenlanders te vragen hoe ze heten, waar ze vandaan kwamen en waarom ze in Hiroshima waren. Er waren alleen niet genoeg buitenlanders voor zoveel kinderen, en dus stond ik elke twee minuten mijn naam, woonplaats en reden van bezoek in te vullen onder de gegevens van ene Frank uit Miami.
