Dit is de grensovergang tussen Senegal en Guinea Conakry bij Dindéfelo.
Het landschap veranderde onmiddelijk van woestijnachtig in Senegal naar tropisch en bergachtig in Guinea.
De N8 bleek echter een minder 'doorgaande' weg te zijn dan ik had verwacht.
Sommige stukken waren nog goed te doen, vooral omdat het droog was.
Maar op de berghellingen was het zo erg dat ik zo gefocust was op het rijden dat ik pardoes vergat foto's te maken.
Op sommige stukken moest ik bergop over keien ter grote van bierkratjes.
En de hele dag dreigende wolken in de richting waar ik naartoe reed.
Toen ik verdwaald was kwam ik gelukkig deze lifter tegen die me weer terug op de N8 loodste.
Aardige man alhoewel we door taalproblemen niet veel konden kletsten.
Het gebied is ontzettend arm, maar de moskeeën zagen er we allemaal tip top uit.
Na een nacht in mijn tent te hebben geslapen vond ik een dag later een hotel met douches.
De duurdere kamers hadden inderdaad een en-suite, maar dan wel met bucket douche. Ook toiletbrillen zijn in Afrika vaak niet voorhanden.
Dit is Andrew, hij werkt al twee jaar in Guinea voor het peace corp. Hij leeft in een dorpje in een hutje zonder stroom, water of toilet. Respect.
Ik reed zo snel ik kon het land uit, via deze weg naar Guinea Bissau.
Binnen in de auto zitten zo'n 10 of 11 passagiers, met op het dak de bagage en nog 3 man.
Vandaar en vanwege het wegennet rijden ze met aangepaste ophanging.
Maar voor de wiellagers blijft het killing, zulke zware belasting.
Vrouwen in Afrika hebben allemaal zulke prachtige gekleurde gewaden aan.
Dit is een typische gehuchtje met ronde hutjes.
Dit waren eerlijk gezegd de eerste mensen in Guinea die ik zag lachen. Ik was blij dat ik even later het land weer uit was.
English