Tea money

Als je met je auto rondreist ben je voor de corrupte ambtenaren in veel landen loslopend wild en is het jachtseizoen in volle gang. Zo ook in Cambodja, je moet weten dat niemand zich aan de verkeersregels houdt. Vergelijkbaar met de situatie in Vietnam, je moet daar wel in meegaan anders kom je geen meter vooruit. Dus ik kon er op wachten dat ik aangehouden werd voor iets. Ter plekke kreeg ik een schikkingsvoorstel van 10 dollar, maar dat weigerde ik. Toen werd het 5 dollar, maar ook dat weigerde ik. De agent riposteerde nog dat er een feestdag aankwam waar hij geld voor nodig had (serieus!), tea money noemen ze dat hier. Maar ik hield voet bij stuk, beteuterd liet ie me verder rijden. Verder eigenlijk geen last gehad totdat ik bij de grensovergang met Laos stond. Daar moest ik een bewijsje krijgen dat ik de auto weer Cambodja uit geëxporteerd had. Ik gaf de beambte eerst de vrijgeleide die ik van de minister van toerisme had gekregen waarop hij het benodigde document ging invullen. Daar wilde die pipo 15 dollar voor hebben. Ik zei dat de minister me persoonlijk had bezworen dat het allemaal gratis zou zijn. Waarna ik, een wit weggetrokken Cambodjaan achterlatend, kon doorrijden. Ben ik dan altijd zo alert en assertief, neen! Minuten later bij het aanschaffen van mijn visum voor Laos hadden ze me dan toch te pakken. In een moment van onoplettendheid heb ik twee dollar betaald die ik helegaar niet hoefde te betalen. Bah, mijn hele dag verpest.