Memory lane
De afgelopen weken heb ik menig traantje moeten wegpinken als we weer op een plek kwamen waar ik mooie herinneringen aan heb. Zoals bij het zien van Halong Bay, Ho Chi Minh city en de Cu Chi tunnels. Ook maakten we een tochtje op een originele (uit dertig verschillende merken opgebouwde) Honda Win, wat een nostalgie toen we aan het eind van de dag allebei een houten kont hadden zoals alleen een Honda Win je die kan geven. Daarna gingen we verder in Cambodja, waar het hotelpersoneel in Phnom Penh de tranen in de ogen sprongen toen ze mij weer zagen, net als mijn vaste tuk-tuk chauffeur trouwens. We waren in Cambodja om een studievriend van Lucía te bezoeken die in Kep zit. Hij is daar directeur van een Don Bosco school. Overigens bleek dat ik daar vorig jaar letterlijk om de hoek in een hotel zat, maar dit geheel terzijde. Zoals gepland bezochten we namelijk eerst nog Angkor Wat om daar in onze blote kont op de foto te gaan, alleen bleek dat helaas niet meer te mogen. Wat eigenlijk heel raar is als je bedenkt dat het in de tempels sterft van de afbeeldingen van halfnaakte wijven, yoni’s met bijbehorende lingams, en je praktisch bij elke ingang goden en demonen ziet die aan hun slang zitten te trekken.
