
Als je Laos binnenkomt, meteen linksaf vind je de grootste waterval in de Mekong

qua kracht van het water

een stukje verderop kun je met de boot naar Don Det

één van de 4000 eilandjes in dit stukje Mekong

een typische backpacker bestemming

aan de westkant, sunset huts, basic maar met een geweldig uitzicht

vooral 's avonds

is de naam van de acco toepasselijk

de activiteit van Don Det is kayakken over de Mekong

met onderweg een picnic

de auto wilde ook weleens kayakken

en ik moest toch naar de overkant

om de Wat Phou tempel op de foto te zetten

een Khmer tempel uit de Angkoriaanse tijd

dit was gedurende korte tijd de hoofdstad van het Khmer rijk

de berg waar deze tempel opstaat is het huis van de god Shiva

een stukje naar het oosten is het Bolaven plateau

en daar wonen de Laven

ze doen vooral aan landbouw

en van dit soort textiel weven

erg mooi landschap en lekker koel vanwege de hoogte van zo'n 1200 meter

en om de haverklap een waterval

verder richting het noordoosten

vlakbij de grens met Vietnam, weer het karstgebergte

hier is een bevaarbare grot van 7 kilometer

lekker donker, maar we hebben iemand op de uitkijk

aan de andere kant krijg je rijstwijn en dan weer terug

mijn boutique hotel in Vientiane met uitzicht op de Mekong en Thailand aan de overkant

dit monument in Vientiane heet Patuxai, oftwel Arc de Triomphe

gebouwd van cement dat de VS had gegeven voor een vliegveld, de bijnaam is dan ook: verticale startbaan

het uitzicht van bovenaf op het presidentieel paleis

tijd voor een nieuw uitzicht, deze had ik in Vang Vieng

waar iedereen komt om de zuipen, ik bedoel tuben

met een oude tractor binnenband de rivier afdrijven

volgende bestemming Luang Prabang

met uiteraard weer een tempel, deze staat op het terrein van het koninklijk paleis

de koning had hier ook zijn eigen benzinepomp van de Koninklijke Shell

dit is weer een andere tempel, ik geloof Wat Xieng Thong

het uitzicht vanaf Mount Phousi

populair in LP zijn de mahout trainingen

waarbij een mahout je opleidt tot mahout

oftewel olifanten chauffeur

er was in deze olifanten opvang ook een babytje geboren

je moet de olifant ook wassen

even niet op de bandjes letten

alsof ik nooit anders gewend ben

nog maar eens een tempel bezoeken

het fotorolletje moet immers vol

het harde bestaan van een tuktuk chauffeur

dit is een aziatische zwarte beer, in een opvang

vlakbij de Kwang Si waterval

waar je lekker kan zwemmen

en bloempjes kijken

en een mini trek naar de bovenkant van de waterval kan doen

voor het uitzicht

wat er ook bijhoort is eten geven aan de monniken

die komen 's morgens om half zes door de straten

bedelen om eten

ze mogen namelijk niet zelfredzaam zijn

en dus moeten ze parasiteren op de rest van de samenleving

na een laatste blik uit mijn raam, ga ik weer op weg

naar Phonsavan in het oosten

een gebied dat in de Vietnam oorlog zeer zwaar is gebombardeerd door de VS

ze liggen nog overal

grapje, dit is de plain of jars

niemand weet precies wie of waarom ze die dingen maakten en hierheen sleepten

en weer terug naar Vientiane

voor een bezoekje aan de Buddha tuin

een bizarre verzameling beelden

Aan de andere kant van de rivier in Thailand is nog zo'n park

Ruim een jaar later was ik weer terug in Laos, nu in het gezelschap van Lucía.

Vanwege de aardbeving in Nepal konden we alleen nog via Laos naar China en Tibet rijden.

Kon ik met haar mooi nog een paar plekjes bezoeken die ik de vorige keer had overgeslagen.

Zoals Thaket waar we van bier en de zonsondergang genoten.

Je wordt in Laos alleen wel telkens in het holst van de nacht gewekt door de monniken.

Dit is een onderdeel van het Pha That Luang tempelcomplex.

Het complex is vooral beroemd vanwege deze gouden stoepa.

Je vindt hem ook terug in het wapen van Laos en op bankbiljetten.

In 1641 was de Nederlander Gerrit van Wuysoff waarschijnlijk de eerste westerling die hier voet zette.

Sommigen zeggen dat hier een haar van Boedda wordt bewaard, anderen dat het om het borstbeen gaat.

We hadden maar een paar dagen om de Chinese grens te bereiken, dus reden we vliegensvlug langs Vang Vieng richting Luang Prabang.

En van Luang Prabang knalden we verder naar de grensovergang bij Boten. Het verhaal gaat verder met mijn album met foto's van China.