Voor een dubbeltje op de eerste rang
Read / lees in :
English
Mensen vragen mij regelmatig hoe het kan dat ik het reizen zo lang volhoud, zowel financieel als mentaal. Sinds vorige week snap ik die vraag veel beter. Als op vakantie gaan in het hoogseizoen in Zuid-Europa het referentiekader is, dan had ik het inderdaad nooit zo lang volgehouden. Noch financieel noch mentaal. Manmanman wat was het in Kroatië overal druk en duur zeg. Dan sta je dus overal voor de hoofdprijs in de rij te wachten voor iets van matige kwaliteit. Mijn allerbeste vriend wilde een weekendje op bezoek komen in Dubrovnik totdat we er achter kwamen dat zelfs een bed op een slaapzaal met zeven backpackers daar in Augustus al richting de 100 euro per nacht gaat. Terwijl ik normaal gesproken voor een 3 of 4 sterren hotel voor ongeveer een kwart van dat bedrag (incl. ontbijt) klaar ben. Het weekendje hebben we daarom maar uitgesteld, maar dat nam niet weg dat ik zelf nog wel langs Dubrovnik moest, op weg naar Montenegro. Dat pakte weer heel anders uit dan ik verwachtte.
Op zoek naar de laagste prijs
Dubrovnik was dus niet te betalen voor gewone stervelingen waardoor ik in een steeds grotere cirkel ging zoeken naar een slaapplaats. Tot mijn verbazing vond ik op Booking.com een appartement in Ploče voor 40 euro. Een heel appartement! Aan het water nog wel! Dat kon niet waar zijn, want in de wijde omtrek was verder niet één accommodatie meer te vinden. Laat staan voor vier tientjes. Het bleek ook niet waar te zijn. Toen ik aan kwam rijden liet de eigenaar me meteen weten dat hij vol zat. Maar toen ik hem mijn reservering liet zien (incl. betaling) realiseerde hij zich dat hij een fout had gemaakt door de beschikbaarheid bij Booking.com niet aan te passen. Dat was hij vergeten omdat hij eigenlijk alleen via AirBnB zaken doet.
VIP behandeling
Daarop bood hij aan om met zijn vrouw en dochter bij zijn ouders een verdieping lager te gaan slapen zodat ik in hun privé appartement kon. Vervolgens trok hij ook nog een fles zelfgemaakte wijn open, zodat we niet zouden uitdrogen terwijl we de rest van de avond aan de waterkant (sterke) verhalen uitwisselden. Later heb ik, om hem te bedanken, met mijn drone nog een paar luchtfoto’s van zijn appartement gemaakt voor op internet. De volgende ochtend nam ik, na even gezwommen te hebben, afscheid en ging op weg naar Dubrovnik en Montenegro. Weer een vriend rijker. Zo lang ik nog regelmatig voor een dubbeltje op de eerste rang dit soort leuke avonturen meemaak snapt iedereen hopelijk dat ik het nog wel een poosje volhoud in den vreemde.