Viva Las Astana

Read / lees in : English

Als je door de woestijn steppes op Astana af rijdt kun je niet anders dan de vergelijking maken met Las Vegas, zoals de stad ineens opdoemt in het midden van nergens. En dat gevoel wordt alleen maar sterker wanneer je uiteindelijk in de stad zelf rondrijdt. De petrodollars zijn door de eerste (en enige) dictator president van dit nog jonge land zo te zien voornamelijk in deze stad geïnvesteerd. De goede man heet trouwens Nursultan Nazarbayev, en na een bezoekje aan het door hemzelf aan hem gewijde museum te hebben gebracht kan ik je vertellen dat hij kan wedijveren met de crème de la crème op deze aarde en ver daarbuiten, zoals bijv. supersultan. Maar dit geheel terzijde. De stad verbindt via nogal brede wegen talloze megalomane bouwwerken en parken die vaak de naam van de dictator president dragen. Daarnaast tref je hier onder andere aan: de stratosphere, het Luxor en Caesars Palace. ’s Avonds kun je naar het boxen maar daarna helaas niet even naar het casino of in de achtbaan, want die heeft Nursultantje straal vergeten. In de rest van het land zien de steden er overigens een stuk minder fraai uit, maar in Shimkent waar we inmiddels zijn zitten we toch maar mooi in het Bellagio, net als in Vegas schuin tegenover de MGM.