The magic kingdom

Read / lees in : English

Zodra je vanuit India door de poort op de foto hier links magisch Bhutan in rijdt verandert alles, het lijkt wel tovenarij. Wat bijvoorbeeld onmiddellijk opvalt is dat aan de andere kant van de grens de straten schoon en vrij van huis-, tuin- en keukenafval zijn, de verkeersdeelnemers niet non-stop toeteren én zich ook nog eens een keer aan de regels houden. Wat een rust. Daarnaast lopen de Bhutanezen niet in vodden maar in badjassen met kniekousen. En alhoewel Bhutan bijna alles importeert vanuit India, kregen we in het eerste de beste restaurant wel mooi hun eigen gebrouwen bier geserveerd, tezamen met varkens- en rundvlees waar je in India met een vergrootglas naar moet zoeken. Na aankomst wachtte ons echter nog een lange rit in het donker over een smalle weg door de bergen naar Paro, waardoor we verder nog niet veel van het land te zien kregen. Maar toen we vanmorgen uit het raam keken was dat voor ons een magisch moment.

We zagen een strak blauwe hemel, zonder de luchtvervuiling waar we de afgelopen maanden aan gewend waren geraakt, en een berglandschap bezaait met prachtige huisjes, allemaal in dezelfde (verplichte) stijl. Het leek wel of we in een sprookje terecht gekomen waren. Toen we later op de dag die huisjes van dichtbij konden bekijken zagen we dat ze, om de geesten te verjagen, voorzien zijn van grote lullen. Toen konden dit land en zijn inwoners voor mij al niet meer stuk. En als klap op de vuurpijl zagen we even later een groepje Bhutanezen een potje darten. En dan bedoel ik niet dat lullige barspelletje waar Raymond van Barneveld en co. zich mee bezig houden. Nee hier gooien ze met joekels van darts over een afstand van zeker twintig meter op een dartbordje van een centimeter of vijftien. Dan raak gooien kun je gerust een wonder noemen.