Donderdraken

Zoals ik vorige week al schreef is Bhutan (of zoals ze hier zelf zeggen Druk Yul, hetgeen land van de donderdraak betekent) een magische plek. Dat heeft volgens mij te maken met het feit dat in Bhutan elke berg, vallei en rivier zijn eigen god of demoon herbergt. Sommige goedaardig, andere weer niet natuurlijk. Onze gids vertelt ons dan ook in elke vallei die we binnenrijden weer een ander verhaal sprookje over al die verschillende goden en demonen. Gelukkig zijn de demonen indertijd allemaal door the divine madman met zijn donderdraak platgespoten terwijl hij hier het Boeddhisme introduceerde. Onderwijl leefde hij er als een bon vivant lustig op los en bezorgde alle meisjes van Bhutan een plekje in de hemel door ze even flink door te smeren. Wat hem uiteindelijk een standbeeld in elke tempel van het land opleverde en een afbeelding van zijn puddingbuks op elk huis. Vervolgens hebben de goedaardige goden en de door the divine madman onderworpen demonen in de 17de eeuw Shabdrung geholpen om het land te verenigen. Waardoor Shabdrung ook een plekje in elke tempel heeft gekregen nadat ie in 2003 definitief is overleden, of zoiets. Dan had je ook nog Pema Lingpa, en dat was een soort van Indiana Jones, een schatzoeker, hij kon onder andere met een kaarsje onder water schatten vinden. Nou, doe hem dat maar eens na. En begin vorige eeuw werd een van zijn achterkleinkinderen hier ook nog eens koning, dus je kunt wel nagaan dat de koning van Bhutan supersultan desgevraagd wel een poepie kan laten ruiken.