Twee vliegen in één klap

Read / lees in : English

Het vliegtuig vanuit Spanje naar Colombia zat maar voor ongeveer één derde vol. Dat was een mooie meevaller, want daardoor kon iedereen dus lekker languit over vier stoelen heen liggen. Dat hebben ze zelfs in de eerste klas niet. Tien uur later kwamen we daarom allemaal lekker uitgerust aan in Medellín. Het doel van mijn missie, Lucía, stond me al met open benen armen op me te wachten in de aankomsthal. En wat zag ze er mooi uit zeg! Toen we elkaar in de armen vielen was tussen ons alles eigenlijk al weer goed. Het voelde als vanouds thuiskomen in een warm bad. Ook haar familie haalde me een dag later binnen als hun lang verloren doodgewaande zoon die ze nooit gehad hebben. Gedurende de twee weekjes dat ik er was gingen we weer saampjes ouderwets op pad om nieuwe standjes plekjes te ontdekken. We bezochten verscheidene vrienden, en zelfs nog een Mexicaans-Colombiaanse bruiloft.

Effe DIMme

Maar ik had ook nog een andere, niet onbelangrijke, missie in Colombia. Aangezien FC Twente op het punt staat om te degraderen, moest ik op zoek naar een nieuwe liefde op voetbalgebied. Gelukkig was ook die snel gevonden in de vorm van Deportivo Independiente Medellín (DIM). Twee jaar geleden nog kampioen van Colombia en ook dit seizoen weer volop in de race voor de titel. In het gezellige stadion van ‘el poderoso’ voelde ik me onmiddellijk thuis als een vis in het water op zijn gemak. Ik bedoel, het ging er op precies dezelfde manier van laaaangs as bie de tukkers. We spelen in het rood, er waren sfeeracties in vak P, er waren hasj, coke en pillen, het regende én we verloren dik. Dus je snapt wel dat alhoewel Lucía niet meteen weer met me mee op reis kon, ik aan het eind van mijn bezoek toch zeer voldaan weer in het vliegtuig stapte. Beide missies waren namelijk meer dan geslaagd!