Na aankomst in Rusland reden we urenlang langs het Bailkalmeer dat ongeveer net zo groot is als België en eind April nog grotendeels bevroren.
Onderweg passeerden we voornamelijk uit hout opgetrokken dorpjes.
Een beetje wat we verwachtten aan te treffen in Siberië.
Het verschil met Mongolië was ook, dat we meteen over de grens, door naaldbossen reden ipv steppes.
Dit is Babr, het symbool van Irkutsk.
Een gloednieuwe replica van een typisch Decembristen huis in het uitgaansgebied.
Rusland is o.a. beroemd vanwege zijn mooie kerken, dit is de Kresto-Vozdizhenskiy Khram.
Keurig aan de kant van binnen.
Een stukje verderop staat Lenin nog altijd iemand uit te zwaaien.
We sloegen linksaf de Karl Marx straat in.
Oftwel Ulitsa Karla Marksa in goed Russisch.
Langs het drama theater.
Recht op het standbeeld van Alexander de derde af.
Alexander staat op de oever van de Angara rivier die uitmondt in het Baikalmeer.
Het museum van de provincie Irkutsk.
Kharlampiyevski Mikhaylo-Arkhangelskiy Khram.
Een origineel Decembristen huis.
Svyato-Troitskiy Khram, ook wel Trinity Church.
Chasovnya kapelletje met op de achtergrond de katholieke Rimskiy kerk.
We kwamen in Rusland en de stan's her en der monumenten tegen om de soldaten van de tweede wereldoorlog te herdenken. Altijd met een brandende vlam.
De Epiphany Cathedral, één van de iconen van Irkutsk.....
.....staat ook aan het water van de Angara rivier.
Van binnen ziet het er zo uit.
De stichter van de stad, althans niemand weet echt hoe ie er uit zag dus dit is een impressie.
De kerk van Johan Cruyff, oftewel de kerk van de verlosser.
Het museum van de Baikal fauna.
Dit is het 'klooster van de moeder gods van het teken van Znamenski', da's een hele mond vol.
Het is een vrouwenklooster.
Het was toevallig pasen voor de Russisch Orthodoxen.
Dus er werden aan alle kanten kaarsjes aangestoken en paasbroden geofferd.
Dit is weer Karl Marx straat, ons rondje door de stad zat er bijna op.
Weer terug bij Babr, een siberische tijger met een sabelmarter in zijn mond. Het wapen van Irkutsk.
In het bos bij het Taltsy museum zagen en hoorden we deze specht.
Het museum staat aan de oever van het Baikalmeer.
Het museum zelf is een openluchtmuseum.....
....waar boerderijen zijn nagebouwd......
.....en overheidsgebouwen met originele inrichting.
Ook staan er kerken.....
....en worden er oude liedjes gezongen, daarnaast geven ze ook demonstraties van oude ambachten.
Lucía kan het nooit laten als er zo'n bord staat waar je je hoofd door kunt steken.
Op de terugweg naar ons hotel stopten we nog even bij de Kazanskiy Sobor.
In 1932 werd de kathedraal met explosies gesloopt, en pas in 2009 werd het plan opgevat om hem te herbouwen. Splinternieuw ding dus.
Ze hebben de kitsch van vroeger i.i.g. goed weten te doen herleven.
Het Europa huis, ook wel het kanten huis. Het was het huis van een rijke familie, de Shastins.
Vlakbij ons hotel stond ook nog deze Church of the, hou je vast, Holy Martyrs Faith, Hope and Charity and their mother Sophia. Bent u er nog?
Een plein met een fontein, altijd fijn.
Het station van Irkutsk, reizigers van de Transsiberië Express herkennen dit wel.
We kwamen her en der geinige standbeelden tegen, niet van hotemetoten maar zoals deze bijvoorbeeld ter ere van ondergetekende, de toerist.
Onderweg naar Krasnayarsk reden we door een gehucht met deze prachtige kerk.
Het was een lange rit, maar gelukkig heb je lang licht in Siberië. Dit was om half tien 's avonds.
Behalve leuke standbeelden staat er in Krasnoyarsk natuurlijk ook één van Lenin.
Andrew Pozdeev, een schilder.
Edwin Oonk, fotograaf.
Het was bijna tijd voor de dag van de overwinning (op de moffen) dus werd er oorverdovend geoefend.
De zondagsschool.
Daar zullen de priesters dus wel aan de kindertjes leren wat wij zondagsmorgens allemaal wel eens doen.
De loodgieter Oom Yasha met zijn gezel (stagair).
Het stationsplein met de kolom waarop....
....het wapen van Krasnoyarsk staat.
Een leeuw met een schep en een sikkel, rare jongens die Russen.
Het sterft er van de zigeunerinnen die heel vasthoudend bedelen. Gelukkig spreek ik geen Russisch dat scheelt een hoop centen.
We gingen niet met de trein, maar de volgende stop was wel het stationsplein van Novosibirsk.
In Novosibirsk ook weer allemaal geinige standbeelden, deze is ter ere van de laboratoriumratten.
Hier wordt een eerste date uitgebeeld.
Uiteraard verdienen de verkeerslichten ook een saluut en een standbeeld.
En wat dacht je van de arme drommel die boodschappen moet doen op de markt?
Krijgt ie behalve thuis op de markt ook nog eens de wind van voren.
Welk beroep je ook hebt, in Rusland krijg je een standbeeld.
Onze laatste stop in Rusland, Omsk.
Vanuit ons hotel hadden we uitzicht op de Irtysh rivier en deze mooie gebouwen.
Ook hier weer overal standbeelden.
De Serafim Alekseevskaya Kapel.
De hal voor orgel en kamermuziek.
Dit is de schrijver van het boek 'De gebroeders Karamazov', weet je nu wie het is?
Dit standbeeld is voor de moeders die oneindig lijden terwijl hun mannen, broers en zoons oorlog voeren.
Het was victoriedag, waarbij de overwinning op de Duitsers wordt gevierd.
Na de militairen waren de burgers aan de beurt in de optocht.
Ze hadden allemaal een foto bij zich van hun opa, man, buurman etc. die in de oorlog was gesneuveld.
De nog levende veteranen hadden hun eigen tribune, en terwijl de stoet voor hen langsliep schreeuwden de deelnemers SPASIBA (dankuwel).
De kathedraal van de veronderstelling (dat er een God is??) was de achtergrond voor de herdenking.
Het drama theater van Omsk.
Net als in Krasnoyarsk is er in Omsk ook een monument voor de loodgieters, deze heet Stepan.
Bloemetjes worden in Rusland beter bewaakt dan een bus in Nederland.
Elke gek zijn standbeeld in Rusland, dus Don Quichote mag uiteraard niet ontbreken.
English