Ik was even een stukje omgereden zodat ik Gibraltar nog even kon meepakken.
Vanuit Spanje liep ik de grens over, ik had nl. geen zin in het papierwerk voor mijn auto.
Nog een jaartje en dan hebben ze hier een vlaggenmast en vlag in de aanbieding.
Via de Winston C. Avenue loop je richting het centrum.
De Cathedral of Saint Mary the Crowned uit 1462.
Het is wel grappig hoe ontzettend Engels alles is op dit stuk rots, incl. wisseling van de wacht etc.
Zijn baas kwam er net aan om hem een uitbrander te geven.
De bekende telefooncellen mogen natuurlijk ook niet ontbreken. Model K6 uit 1936, ontworpen ter ere van het zilveren jubileum van koning George V.
De belangrijkste attractie zijn de apen boven op de rots, en daar brengt deze kabelbaan je in 6 minuten naartoe.
Er wonen ongeveer 35.000 mensen in Gibraltar, die leven van de bunkerhaven, toerisme en de financiële diensten die ze kunnen leveren vanwege de speciale belastingregels die er gelden.
In het kabelbaanstation zaten ze al te wachten, in de hoop eten van de toeristen te kunnen stelen.
Het duurde niet lang of ik had een vriendinnetje. Soort zoekt soort immers.
Aan de andere kant van de landingsbaan ligt het Spaanse La Linéa de la concepción waar mijn bed sliep.
Deze boef zat ongeneerd te rukken toen ik mijn feliz navidad videootje aan het schieten was.
En nog wel waar zijn vrouwtje bij was.
Dit nieuwsgierig aagje met de vlugge handjes had bijna mijn paraplu meegenomen.
Admiraal Nelson die de Battle of Trafalgar won en daarbij stierf in 1805.
Een oude officiers kazerne.
Via het Grand Casemates (vernoemd naar de kazematten links) plein liep ik weer terug......
......door de schandalige Water Gate.
Ik keek nog even achterom voor een fotootje van het Moorse Kasteel dat nog tot 2010 dienst deed als gevangenis.
Terwijl ik de start/landingsbaan overstak klonk de sirene en moesten we snel doorlopen als we niet door een vliegtuig overreden wilden worden.
Want het blijven Engelsen, die gaan dus altijd precies op tijd weg.
English