Het eerste waar we in Malawi mee geconfronteerd werden was de typische bouwstijl van het land.
Iets verderop zagen we akkers vol met deze plant......
....één van de belangrijkste inkomstenbron van het land...
...namelijk de tabaksplant....
...die hier te drogen hangt voordat hij naar Philip Morris gaat.
Deze boer bloosde toen ik vroeg of hij op de foto wilde, maar schikte toen snel zijn haar om te poseren.
Iets verderop verkochten ze langs de kant van de weg een populaire snack, één of ander vliegend insect.
In de hoofdstad Lilongwe is echt geen reet te zien of beleven. Dit onafhankelijkheidsmonument komt nog het dichtst bij een trekpleister.
We reden daarom snel verder richting Blantyre in het zuiden.
Aangezien Malawi één van de armste landen ter wereld is waren we blij verrast dat de wegen van uitstekende kwaliteit waren.
Het landschap kon ons ook wel bekoren.
Zo'n 60 kilomter van de weg naar Blantyre loopt precies over de grens met Mozambique. Mijn auto staat op deze foto dus in Mozambique.
Deze oudjes die op de grens wonen spraken daarom ook Portugees.
En deze benzinepomp hanteert prijzen in Mozambikaanse Metical, terwijl de weg dus in Malawi ligt.
Er zaten verkiezingen aan te komen, dus overal werden rallies gehouden....
....in dit geval door de Malawi Congress Party (die met het kippelogo).
Mensen liepen overal in het land met jurken of overhemden met daarop de foto van hun favoriete leugenaar.
We vonden een leuk hotelletje in het centrum van Blantyre met een redelijk uitzicht.
We reden een stukje door de omgeving, naar Mulanje.
Aan de voet van de Mulanje Mountain verbouwt men voornamelijk thee.
Maar in plaats van blaadjes plukken zoals ik zag in India, gebruiken ze hier een soort heggenschaar.
Zo krijg je natuurlijk wel een strak getrimde akker.
We kregen er dorst van dus gingen we even een kopje thee drinken in dit hotel, waar we meteen de enige wildlife zagen die we in het land zouden zien.
In Blantyre zijn ook niet veel dingen te zien, dit is het oudste huis van de stad, gebouwd voor de managers van de African Lakes Corporation.
Tegenwoordig zit er een coffeeshop en kunstwinkel in.
Dan is er nog deze Saint Michael and All Angels kerk uit 1891.
De kerk is ontworpen door de pastoor David Clement Scott, die geen enkele opleiding voor architectuur had gevolgd, en gebouwd door lokale bouwvakkers zonder ervaring in dit soort bouwkunst.
Deze bordjes zagen we echt overal in het land, de economie is namelijk voor een heel groot deel afhankelijk van hulp uit het buitenland.
Toen we door Zomba reden stopten we even bij dit monument voor de gevallen soldaten van de King's African Rifles die namens de Engelsen vochten in de 1ste wereldoorlog.
Ze waren al de hele ochtend aan het zagen en nog steeds waren de planken te kort.
We waren toen aan vakantie, dus streken we neer in een hotel in Cape Maclear met uitzicht op het Thumbi Island.
Terwijl wij lekker luierden op het strand....
...wasten de lokalio's van dit door David Livingstone gestichte plaatsje zichzelf en hun kleren in het meer.
In de verte konden we regelmatig de Malawi vliegen zien die met miljarden tegelijk aan het paren zijn en dan hun eitjes in het water droppen.
Vissers in hun uitgeholde boomstammetjes.
We kregen een lekker kleurtje van het chillen.
Terwijl we de ene Kuche Kuche na de andere wegtikten begon de zon achter de horizon te verdwijnen.
Cape Maclear en de eilandjes zijn trouwens onderdeel van het allereerste zoetwater nationaal park ter wereld.
We gingen verder aan ons kleurtje werken in Senga, een stukje noordelijker.
Maar hier was het toch stukken minder, daarom vertrokken we maar weer snel.
Het water is niet overal helder en blauw omdat her en der dit soort modderige riviertjes uitmonden in het meer.
In plaats van reclameposters te plakken worden de billboards in Malawi keurig geschilderd.
Hoopvol keek moeders naar de appel die ik in mijn hand had....
...maar vaders was er als de kippen bij om hem uit mijn handen te grissen en voor zichzelf te houden (kijk zijn zoontje dan teleurgesteld zijn).
Deze twee hadden het flink met elkaar aan de stok.
De baai bij Chiweta in het noorden.
Dit is een jonge Afrikaanse Zeearend (Haliaeetus vocifer).
De missionarisen waren door de TseTse vliegen en muggen weggejaagd uit Cape Maclear, en opnieuw begonnen in Livingstonia.
Je waant je bijna in een Engels dorpsstraatje.
De universiteit zag er wat vervallen uit, maar is wel degelijk in gebruik.
Net als de kerk....
...die is gebouwd in 1882 en waar we de toren van mochten beklimmen.
Het raam boven de ingang toont de man waarvan we overal in Afrika sporen aantreffen, Sir David Livingstone.
De kerk behoort tot de Synod of Livingstonia, een organisatie met 200 kerken in het noorden van Malawi.....
...dit is haar hoofdkwartier.
We vertrokken uit het land, deze aap een beetje beteuterd achterlatend.