Eenmaal aangekomen in Fiji waanden we ons weer terug in India.
De Engelsen hebben indertijd namelijk hele volksstammen naar Fiji verhuisd om te werken op de plantages.
We bivakkeerden de meeste tijd bij Wailoaloa beach.
Dat is vlakbij het vliegveld en vlakbij de 'startbaan' van de watervliegtuigen.
En als je in de buurt op het vliegtuig kan stappen, dan kun je er ook uitspringen natuurlijk.
De hele weg omhoog waren we tering zenuwachtig, en toen de deur eenmaal openging helemaal.
Fingers, ik bedoel natuurlijk, arms crossed. Here we go.
Ontzettend gaaf, ik was er echt ondersteboven van.
Een smile van oor tot oor.
Ook in Fiji, de bloempjes met bloempjes.
We hadden een auto gehuurd om het grootste eiland Viti Levu te verkennen.
De eerste stop waren de duinen bij Sigatoka.
Deze duinen zijn gedurende duizenden jaren gevormd doordat een rivier het zand aanvoerd vanuit het binnenland.
De duinen en het bos zijn er geliefd bij treehuggers.
Daarna was het weer uitrusten geblazen in ons hotel.
De volgende dag reden we de heuvels in en maakten al snel vrienden.
Omdat het zulke toffe lui waren kochten we wat kava (de favoriete drug in Fiji en Vanuatu) voor ze, die het meteen tot poeder stampten om het te nuttigen.
Het was de bedoeling om deze rivier over te steken om een grot te bezoeken, maar met het vlot wilde het niet vlotten.
Geen probleem, we konden immers ook gewoon van het landschap genieten.
De rivier die dus het zand voor de duinen aanvoerd.
Weer een stukje verder ligt Pacific Harbour, waar je kunt duiken met haaien.
Ongeduldig en enigszins gespannen, want tijgerhaaien en stierhaaien zijn behoorlijk groot.
Na de hoofdstsad Suva vervolgden we de weg richting Rakiraki.
Onderweg passeerden we nogal wat kerken.
De ringweg van het eiland was goed geasfalteerd en ook de groenvoorziening was top.
Een van de attracties die Lonely Planet aanbeveelt op dit deel van het eiland, deze waterval.
Een van de typische dorpjes waar de weg langs voert.
Houten huisjes met keurige tuintjes overal.
Het uitzicht vanuit Nanukuloa op de Viti Levu Baai.
Sinds mijn drone weer was gerepareerd maakte ik de eerste vlucht in Rakiraki, en schoot deze foto van het Malake eiland.
Ons hotel en omgeving in Rakiraki, 2 maanden later zou cycloon Winston hier flink huishouden. 80% schijnt vernield te zijn.
Na twee dagen bijkomen in Rakiraki vervolgden we onze expeditie richting Ba.
Bij Ba moet je links af over deze weg richting Navala, een traditioneel Fijinees dorp.
Kijk daar ligt het dorpje vredig te zijn.
Iedereen woont in een traditionele bure.
En de Fijinese vrouwen lopen meestal in vrolijke kleuren.
In de school leren ze al op jonge leeftijd orde en structuur (en hebben ze lessen om zelfmoord tegen te gaan!!!)
Op de dag dat wij er waren was er net een begrafenis aan de gang, de overledene was van iedereen in het dorp wel een opa, oom, vader of neef.
Zo ziet zo'n bure er van binnen uit.
De layout van het dorp is in de vorm van een christelijk kruis, deze straat is de lange arm.
Van boven is de layout wat duidelijker te zien natuurlijk.
Mijn twee verplichte gidsen.
Wie steekt er even een handje toe?
Alle kinderen uit het dorp kwamen ons uitzwaaien of om te kijken naar mijn drone.
We reden weer verder richting het startpunt van ons rondje om het eiland.
De volgende toeristische hotspot die we bezochten was de botanische tuin.
Vlakbij Nadi, aan de voet van de Sleeping Giant berg.
De tuin bevat ruim 2000 verschillende tropische bloemen orchideeën en andere tropische bloemen.
De oudjes onder ons kennen de oprichter van de tuin nog wel, de amerikaanse acteur Raymond Burr.
Het uitzicht in Lautoka.
In plaats van weer terug naar Nadi, reden we verder naar Nabila.
Waar we een geweldige accommodatie vonden.
Met leuke gasten.
We kozen voor Rendez vous surfcamp omdat die het dichtste bij de wereldberoemde surfspot Cloudbreak ligt.
En bij de golfbaan.
Een myrna, die hebben de Engelsen blijkbaar ook in grote getale vanuit India naar Fiji gehaald.
Dit is Tavarua eiland, de eigenaar had wat autoriteiten omgekocht zodat hij de Cloudbreak surfbreak in eigendom had exclusief voor zijn gasten.
Maar daar werd gelukkig fel tegen geageerd, waardoor nu iedereen er mag surfen.
Wat jammer dat ik dit nooit onder de knie heb gekregen.
Zelfs meisjes kunnen het.
Vlak in de buurt is nog een andere surfbreak.
Met zo mogelijk nog grotere golven.
En ook daar hadden ze er wel verstand van.
Wij vonden het een prachtig en bizar verschijnsel, achter elkaar door midden op zee deze hoge golven in hoefijzer vorm.
Na Viti Levu verkend te hebben pakten we de ferry naar Taveuni, het derde grootste eiland van Fiji.
Over dat eiland loopt de datumgrens, dus bij uitstek de beste plek om oud en nieuw te vieren. Links is vandaag, rechts gisteren.
Ze hebben er ook een natuurlijke waterglijbaan.
De localio's gaan er staand vanaf.
Maar ja, die kunnen ook elke dag oefenen.
Dus ondergetekende ging er gewoon op de bips vanaf.
Prima plek in elk geval voor een nieuwjaarsduik.
Aan de overkant ligt het tweede grootste eiland van Fiji, Vanua Levu.
We waren even in het huis van 1 van de hotelmedewerkers, die heeft bepaald geen slecht uitzicht vanuit zijn tuin.
Het uitzicht vanuit het enige restaurant in de buurt van ons hotel.
De eerste van drie watervallen in het Bouma Nationaal park.
Het uitzicht vanuit het Bouma national park op het Qamea eiland.
Achter het Qamea eiland ligt Laucala, het eiland van de eigenaar van Red Bull. Een overnachting kost daar 40k.
Dit is de middelste van de drie watervallen.
En dit is de derde en hoogstgelegen van de drie. Vanaf die boomtak kun je een mooie sprong maken.
Het water is heerlijk fris, en dat konden we wel gebruiken na de wandeling omhoog in de hitte.
Ik moest nog oppassen omdat ik op blote voeten liep en deze paarse landkrabben behoorlijk agressief zijn.
Wat mot dat op onze hor?
De tuin van ons hotel, het was elke dag een kwestie van zigzaggen om de kokosnoten te ontwijken.
Ik ben regelmatig wezen duiken op het Rainbow reef in de Somosomo strait. Links de enige twee Nederlanders die we in Fiji tegenkwamen, Marrit en die gozer.
Dit is beroemde whitewall van het Rainbow Reef, slechts 2 keer per maand kan er op gedoken worden.
Als we 's morgens onze doppen openden moesten we het met dit uitzicht stellen.
Deze jongens kruipen daar werkelijk overal rond, maar ze gaan niet graag op de foto.
Toen we de ferry terug naar Viti Levu namen zagen we eindelijk de Rainbow vanuit de Somosomo strait opstijgen.
Zonsondergang op volle zee, op de achtergrond het eiland Koro, waar in Februari 2016 cycloon Winston overheen trok en alle huizen vernietigde.
Terug in Suva was onze bestelling uit Nederland gearriveerd, bedankt Willy, Cas en Julia Jansen!
We waren toe aan vakantie, dus gingen we er een paar weekjes tussenuit naar Vanuatu en de Solomons Eilanden. We vlogen over onze uitvalsbasis in Fiji, Wailoaloa beach.
En een klein stukje verderop Denarau, met de 5 sterrenhotels en de golfbaan.
Eenmaal weer terug in Fiji, nam ik de boot naar Yasawa eilandengroep.
Op elk eilandje zijn 1 of 2 resorts te vinden, en island hopping is daarom erg populair.
Ik ging naar Nacula island waar het personeel van Blue Lagoon resort ons verwelkomde met gezang en een drankje.
Een prima plek om bij te komen van onze trip naar Vanuatu en de Solomons EIlanden.
Behalve per boot, de Yasawa flyer, kun je ook vliegen met Turtle Airways.
Dan lig je een stuk sneller aan het strand.
Het water in het zwembad was bijna net zo mooi blauw als dat van de zee.
Elke dag alle maaltijden met gratis uitzicht op de zee.
Voor een stukje cultuur gingen we zondag naar een kerkdienst in Nacula Village.
In het dorp stond na de cycloon alles nog overeind, maar sommige huisjes stonden wel wat scheef.
Story of my life, was ik alweer niet voor het zingen de kerk uit.
En gezien de hoeveelheid kinderen in het dorp ben ik niet de enige met dat probleem.
Nog een laatste liedje voor de gasten.
En dan afsluiten met een preek in het Fijinees.
We gingen weer terug want sommigen moesten de boot halen.
Het beste opperhoofd dat het dorp ooit gehad heeft, Patu Christian Anthony Popi Tavutavuvanua.
En toen kwam de Yasawa Flyer ook mij weer ophalen.
Onderweg kwamen we weer langs verscheidene resorts.
Een heel mooi stukje van de wereld die Yasawas.
Ik zou eigenlijk nog naar Manta Ray resort gaan.
Maar ik had erg veel pijn aan mijn rug...
...en ik miste LucÃa die was achtergebleven op Wailoaloa beach.
Dit besloten baaitje heeft ook een klein resort.
Bij één resort worden de nieuwe gasten verwelkomd met een dansje op een rots midden in zee.
In traditionele klederdracht zoals een ipod.
Onze laatste stop, we werden opgewacht door een menigte.
En we sluiten af met 1 van onze laatste zonsondergangen van Fiji, op Wailoaloa beach.
English